Studenten Firda spelen ‘Moed’ in oorlogstijd, in voorstelling Pier21

Het verhaal is bijzonder en passend in deze tijd. ‘Moed – je mag wel bang zijn maar niet laf’ is een voorstelling over geloof, verzet en geaardheid, wordt vanaf komende week 35 keer gespeeld in het gemeentehuis van Achtkarspelen én is elke keer uitverkocht. De cast is ook bijzonder. Alle spelers zijn eerstejaars van de opleiding Artiest Theater op Firda.

Pier21

Het is soms nog even puzzelen met de tekst en waar je dan moet staan, maar door vier repetities per week onder de theaterlampen van De Bres in Leeuwarden voelen de jongens zich steeds beter thuis in het verhaal. Als regisseur is Oetsen van der Veen helder in zijn aanwijzingen. En steeds kan de student aan de opleiding Docent Theater van NHL Stenden ook een beroep doen op de expertise van Jos Thie, die als artistiek coördinator nauw is betrokken bij dit nieuwe project van Pier21.     

Een ambitieus project, dat gaat over het uitzonderlijke verhaal van vijf broers van de familie Bakker in Buitenpost. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwamen deze gereformeerde jonge mannen uit het dorp in verzet, ondanks alle gevaren en extra risico’s door de homoseksuele geaardheid van een aantal van hen. De familie betaalde hiervoor een hoge prijs. Hun verhaal werd later door Toni Boumans vastgelegd in het boek ‘Je mag wel bang zijn maar niet laf’. 

Heftig

‘Ik wilde dit verhaal heel graag vertellen’, zegt Oetsen van der Veen (22). Hij is opgegroeid in Kollumerzwaag en heeft zelf, zoals hij aangeeft, genoeg meegemaakt om de lastige relatie tussen religie en zijn homoseksuele geaardheid te doorvoelen. Hij maakt er vol overtuiging zijn afstudeerstage van, liefst als opstap naar meer werk als regisseur. Met Luuk Imhann haalde hij de meeste beeldende elementen uit het boek om er een sterk script van te maken. 

Naast deze boodschap ziet Oetsen het als zijn opdracht om jongeren te laten voelen wat oorlog en vooral onderdrukking betekent. ‘Door het spelen komt het ook voor deze jongens een stuk dichterbij.’ Dat klopt, merkt Samuel van Aken (18). Naast de rol van een van de broers speelt hij in dit stuk ook een nazi. ‘En dat is best heftig om te spelen, omdat je dan beter beseft wat er toen gebeurd is. Dat zal in het publiek ook zo zijn, zeker als je de oorlog zelf hebt meegemaakt.’

Is het dan ook spannend om in het Jeltingahuis, waar de familie vroeger woonde - nu onderdeel van het gemeentehuis - zo’n stuk te spelen voor elke keer vijftig mensen? Het is uitdagend, zegt Nick van Dasselaar (16). ‘Maar wel mooi…’ 

Veel van deze studenten hebben op jonge leeftijd ook al de nodige ervaring. Zo is Nick al vanaf zijn zesde bezig met acteren en speelde al in verschillende voorstellingen. ‘Het voelt niet als debuut. Dat beetje ervaring is nu wel fijn.’ Zijn grote droom is om later mooie rollen te spelen in musicals. Ook Samuel heeft ervaring en meer dan genoeg ambities voor later. Maar eerst telt vooral de korte termijn: een serie overtuigende voorstellingen spelen met dit bijzondere stuk, met een serieuze boodschap die zo goed past bij deze tijd.